رزوراترول، پره اکلامپسی، قلب، دوره جنینی، l -name، موش صحرایی

مقدمه: در این تحقیق اثر رزوراترول بر تغییرات بافتی قلب جنین و سطح سرمی آنزیم های آلانین آمینو ترانسفراز و آسپارتات آمینو ترانسفراز موش های باردار متعاقب پره اکلامپسی، مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 36 سر موش صحرایی ماده باردار، نژاد اسپراگ-دالی به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. به گروه های نرمال و l-name به ترتیب، آب مقطر و l-name با دوز 70 میلی گرم بر گیلو گرم وزن بدن به شکل تزریق درون صفاقی داده شد. گروه های 10l-res و 20l-res علاوه بر l-name، به ترتیب رزوراترول با دوز 10 و 20 میلی گرم بر گیلو گرم وزن بدن دریافت کردند. تزریقات برای تمام گروه ها از روز 9 تا 20 بارداری ادامه داشت. در پایان تغییرات بافتی قلب و سطح سرمی آنزیم های آلانین آمینو ترانسفراز و آسپارتات آمینو ترانسفراز موش های باردار در روز 20 بارداری اندازه گیری گردید. داده ها، با آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: میانگین ضخامت دیواره چپ بطن در گروه 20l-res در قیاس با گروه l-name کاهش معنی داری نشان داد(05/0p<). میانگین ضخامت اندوکارد و اپیکارد در گروه های دریافت کننده رزوراترول در قیاس با گروه l-name افزایش داشت که این اختلاف به لحاظ آماری معنی دار نبود. میانگین سطح سرمی آنزیم های آلانین آمینو ترانسفراز و آسپارتات آمینو ترانسفراز در گروه ها، تغییر معنی داری نداشت. نتیجه گیری: رزوراترول می تواند از بافت قلب جنین و سطح نرمال آنزیم های کبد در یک مدل موش پره اکلامپسی، حمایت کند.